باز هم یِک تاخیر طولانی از خانُومِ فروغ :))
خُوب ... هِلو به کسی که ممکنه این اراجیف رِ بخونی.
اِممم ... اولین روز از آخرین سریِ امتحانات ترمِ اول دبیرستان پُشت سر گذاشته شُد.
راضی بُــودم (؟) تقـریبا ...
خُوب بذارید اینجوری بگم که نشستم دارم چوب خط میکشم ...
هاهاها؛ عزیزان طبقِ این چوب خطِ ذهنی، من دقیقا 10 ماهِ دیگه دارم...
"چجوری بگــذرونیم" آقا این ده ماه رِ ؟
و بعدش رِ حتی؟! اگه تغییری نکرد شرایط مثلا ...
فکر کُنــم نتونم؛ این خط این نِشون ...
چرا نتونــم؟! شاید باسه اینکه شرایط خیلی بُغرنجه؟
و من دارم به هر ریسمانِ الهی و غیرالهی (lol) ای چنگ میزنم تا زنده بمونم؟
و بکشـونَم خودمو تا 10 ماه ، 12 ماه دیگه؟
بعدش نمیدونم چی میــشه ... اِمممم... آره واقعا نمیدونم.
به این فکر کُنید که الان کریســمسه؛
(حالا انگار من از پیروانِ پا به کلیسایِ عیسی‌م)
(حالا انگار من از پیروانِ پا به کلیسایِ عیسی‌م)
و مامانم نشسته داره یه مُستند از مسیح میبینه
و با دقت به جزییاتش توجــه میکنه :))
هرچند جشنی نیست که آفیشالی برپا شه تو کشور، اما وایبِ خوبی داره.
به اندازه عید دوسِش دارم ... همین آهنگایِ تیپیکی که با زنگوله میزنن
همین بابانوئِل؛ همین تمِ سفید قرمزی که جهان به خودش میگیره
همین برف، همین گوزن‌های شمالیِ سورتمه‌ی سانتا
جینگل بلز و کادو و دودکش و این حرفــها.
اِنی‌وی، پسرررر داریـم وارد سال 2019 میشیم؛ چقدر غریب و کریپی :))
چِ بزرگ شـدم ... فکر کنم اولـین سالِ نویِ میلادی‌ای که اینجا
دربارش پُست گذاشتم، سال ورود به 2014 بود و الآن
داریم واردِ 2019 میشیم :)
داریم واردِ 2019 میشیم :)
دلم میگیــره وقتی بهـش فکر میکنم :(
خلاصه خواستم یه چیزی اینجا بــذارم؛
برم بمیـــرم دیگه :))
- فروغ • 光
- دوشنبه ۳ دی ۹۷
- ۰۸:۱۶
